23 april 2014

Digitale synesthesie

Mijn fascinatie voor synesthesie is sinds afgelopen week weer boven water komen drijven. Dit weekend 's ochtends vroeg mompelde ik half wakker iets over synesthesie: '...zzz ...synesthesie ....digitale synesthesie ...huh? Eureka!' Mijn ideeën alarm ging af en ik sprong overeind. Ik greep naar mijn smartphone, mijn vriendin draaide zich snurkend om en ik tikte de woorden in mijn notities.

Wat is digitale synesthesie?
In het tijdperk van digitale media is synesthesie overal te vinden. Hoewel de natuurlijke neurologische vorm zeldzaam is bij mensen, is het fenomeen te vinden in haast elke mp3 speler of clubs met LED schermen. Op deze schermen zijn geluiden te 'zien' nadat ze zijn omgezet naar visuele patronen. Deze ontvouwen zich live aan de muziek om een extra dimensie toe te voegen aan de ervaring.

Het idee van digitale synesthesie is niet geheel nieuw. Kunstenaars hebben zich er al over gebogen zoals bij het transdisciplinaire initiatief genaamd Digital Synesthesia. Het onderzoekt de synesthetische mogelijkheden van digitale kunst en de focus ligt daarbij op zijn capaciteiten om synesthetische ervaringen voor individuen mogelijk te maken. Lees hier meer over digitale synesthesie.

Maar hoe maak je synesthetische ervaringen voor individuen mogelijk?



Op de website staan een aantal inspirerende projecten die dit proberen te doen. Een daarvan is de installatie OFF — 3Hz van Finnbogi Petursson. De IJslandse kunstenaar heeft een basin met water blootgesteld aan geluid, waarna diens reflecties op de muren verschijnen en psychedelische patronen produceren. Een mooi ongecompliceerd voorbeeld van hoe je geluid zichtbaar kan maken. Ik ben echter op zoek naar iets interactiefs. Ik wil iets tastbaars!



Hoe breng je de gebruiker tastbaar in contact met de installatie?
Christa Sommerer en Laurent Mignonneau hebben met hun Interactive Plant Growing Installation uit 1993 (!) een synesthetische ervaring gecreëerd waarbij kinesthetiek, tastzin en beeld één modaliteit vormen. Je kunt met je handen de planten aanraken om zo informatie via de plant naar een interface te sturen waarna op het scherm een virtuele tuin begint te groeien.


De plant als sensor
Ik ben gefascineerd door het gebruik van planten als brug tussen het werkelijke en het virtuele. Interactive Lab Bonjour weet het met de installatie Stimula op een indrukwekkende wijze te demonstreren. Het aanraken van de plant introduceert chaos in de generatieve visuele en auditieve ervaring. Wat als ook wij planten als sensor kunnen gebruiken? Hoe creëeren we daar een nieuwe ervaring mee? Wat kan de volgende stap hierin zijn?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten